Ο Μπαλζάκ έγραψε ότι είναι ό,τι
καλύτερο υπάρχει στη ζωή μας.
Μια πνοή ελπίδας που μας δίνει τη
δύναμη να βγούμε από την πιο μαύρη απογοήτευση.
Ψευδαισθήσεις…
Μας βοηθούν να ζήσουμε.
Μας βοηθούν να πεθάνουμε.
Η λογική που σπάζει κάθε ψευδαίσθηση την αναγκάζει να συγκριθεί με την πραγματικότητα – αναρωτιέμαι, πόσο είναι απαραίτητη για την αυτοπροστασία μας.
Ψευδαισθήσεις…
Βασικές για να μπορούμε να
ανεχτούμε τη ζωή.
Είμαστε μόνοι αλλά έχουμε την
ψευδαίσθηση ότι περιβαλλόμαστε από πλάσματα γεμάτα ζεστασιά.
Περιστοιχιζόμαστε από ανθρώπους
ανεξιχνίαστους, στους οποίους η φαντασία μας αποδίδει ιδιότητες, ίσως απόλυτα
πλασματικές…. Πραγματικότητα;
Πώς αισθανόμαστε, όταν καταλαβαίνουμε ότι τα μεγαλόπρεπα βουνά στον ορίζοντα, για τα οποία θυσιάσαμε τα πάντα δεν είναι στην πραγματικότητα παρά μόνο χάρτινοι λόφοι;
Ότι οι γίγαντες που φθονούσαμε δεν
είναι παρά νάνοι που τους έκανε μεγάλους η απόσταση;
Ψευδαισθήσεις…
Μας επιτρέπουν να κάνουμε την
μακρινή πορεία.
Να δεχθούμε την απογοήτευση για το
μελαγχολικό φινάλε του ονείρου.
Ευχάριστες, λένε, οι ψευδαισθήσεις, γιατί σου επιτρέπουν να πιστεύεις στις ανθρώπινες σχέσεις.
Έστω κι αν η ελπίδα να βρούμε
ανταπόκριση είναι ίσως μια ψευδαίσθηση.
Fedra V.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου