Βεβαιότητα

Θυμάμαι, όσο μπορεί κανείς να θυμηθεί, όταν μία εξόρμηση μπορούσε να καταλήξει σε περιπέτεια. Όταν καινούριες γνωριμίες άλλαζαν τη ζωή σου. Όταν ένα απόγευμα στη φύση
φανέρωνε τα βαθύτερα μυστικά του σύμπαντος. Όταν δεν είχες παρά να κοιτάξεις τον νυχτερινό ουρανό για να μάθεις.

Επιστρέφοντας από ταξίδι, έφερνες πίσω κι ένα νέο πεπρωμένο. Οι αλήθειες ήταν σκορπισμένες σε όλη την οικουμένη. Κάτω  από δροσερά δέντρα, μέσα σε σκοτεινές σπηλιές, απάνω σε κορφές βουνών, ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου, κρυμμένες στη σκηνή μιας ταινίας, μαγικά συνδεδεμένες μ' ένα κομμάτι μουσικής.

Κάθε αλήθεια, μια ευκαιρία για αναγέννηση.

Κάθε αναγέννηση, ένα νόημα στη ζωή.

Νόημα για το οποίο άξιζε να πεθάνεις.

Νόημα για το οποίο άξιζε να ζήσεις.

Μέσα σ' ένα βράδυ χάθηκαν όλα; Πολλές φορές έτσι μου φαίνεται. Λες και πέσαμε για ύπνο θυμωμένοι, και το επόμενο πρωί τα πάντα είχαν εξαφανιστεί.

Σήμερα ούτε που μπαίνουμε στον κόπο να ψάξουμε για θησαυρούς. Είμαστε βέβαιοι πως δεν υπάρχουν. 

από την ποιητική συλλογή του ΑΛΕΞΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ "Σκοτάδι"

Fedra V.