Εγώ ακόμα απαντέχω και αποζητώ το
μυροβάλανο
τη γλυκιά εισβολή της λησμοσύνης
να κατακλύσει τις ανάβρες του νου
μ' ένα απέραντο ποτάμι φαγεντιανό.
Νιώθω πως μονομιάς θα γίνω από αλάβαστρο
καθώς η πλάση είναι μια σειρά από αδάρυτες
εικόνες
του ίδιου μου του εαυτού
εικόνες που μ' αυτές κανείς δε μιλά.
Η φωνή μου ξεδιπλωμένη σέρνει κίτρινη τροχιά
παγώνει στη βελουδένια προτομή του κόσμου
δεν μπορεί να γίνει διαύγεια γαληνεμένη
απ΄την αρχή μεταμορφώθηκε σε οπτασία
φτιαγμένη από γυαλί και όρθιον ύπνο
από τα αποκόμματα λίγων μυρωμένων στιγμών.
Το Ρίο δε λα Πλάτα είναι μια ριψοκίνδυνη είδηση
από μελάνι
με λέξεις που έχουν στη ράχη το ειδικό βάρος του
ίσκιου
El corazon salio solo
Ay, ay de mi !
Εσύ δεν ξέρεις πόσο βαραίνει ένας νεκρός !
ΧΑΡΗΣ ΜΙΚΟΓΛΟΥ
Απρίλιος 1937 - 4 Αυγούστου 2013
Fedra V.
Fedra V.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου