A book of memories...

Hidden in the attic,

all the way upstairs,

is something very special,

Κάποιος εξημέρωσε, κάποτε, μια μοναξιά...

Κάποιος εξημέρωσε, κάποτε, μια μοναξιά

από θηρίο της ερήμου ζώο,

Ο ουρανός...

Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου

Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου

She walks in Beauty

SHE walks in beauty, like the night
Of cloudless climes and starry skies;

Νεότερος...

Αισθάνομαι μόνος

αφού δεν έχει δεύτερη ζωή ν' αλλάξουμε

"Και συ να λείπεις..."

Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,
και συ να λείπεις,

Post tenebras lux σημαίνει : μετά το σκοτάδι φως (ίσως)...

Η Ιζόλδη κατοικεί μες στην υπόγεια μισοσκότεινη αίθουσα.
Το φόρεμά της έχει χρώμα ίδιο με των νεκρών την προσμονή,

Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων...

"....Τι ν' απόγιναν τα πουλιά των ψυχών μας;
Στην πλατιά πεδιάδα πέταξαν
Με τις ανελέητες κραυγές τους
Και την τρέλα τους, όμοια με σβούρες που αδιάκοπα γυρίζουν
Αυτά που πάθη μας ξυπνούν δεν έχουν τέλος
Τα μάτια κίτρινα και κόκκινα
Για τα μίση που ξεχάστηκαν
Οι ασάλευτες σημύδες
Ξαναμιλώ στη νύχτα
Στην ομίχλη που διαλύεται
Η αιωνιότητα είναι μια μέρα..."

Με κοίταξε με πρωτοφανή ένταση. Με βλέμμα καθαρό αλλά πυρετικό. Περίμενα ν' αρχίσει τις ερωτήσεις. Δεν είπε τίποτα. Πήρε το χέρι μου και το έσφιξε στο δικό της. Μείναμε έτσι δίχως να μιλάμε. Τα λόγια ήταν περιττά.


(απόσπασμα) 

Jean-Michel Guenassia


Fedra V.

Καληνύχτα - Μυθολογία

Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή

Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω

...εδώ είμαστε όλοι τρελοί.

- Τι σόι άνθρωποι μένουν εδώ γύρω;

- Προς τα εκεί, είπε η γάτα, κουνώντας το

Ήταν λίγος...

"Δε θα σε μάθω ποτέ, όχι γιατί κρύβεσαι,

Μιλώ...

Μιλῶ γιατὶ ὑπάρχει ἕνας οὐρανὸς ποὺ μὲ ἀκούει 

Μιλῶ γιατὶ μιλοῦν τὰ μάτια σου...

Τη νύχτα στο Παρίσι

Τρία σπίρτα αναμμένα ένα ένα μέσα στη νύχτα

Το πρώτο για να δω ολόκληρο το πρόσωπό σου

Χωρίς αρχές...

Το να ενεργείς χωρίς αρχές...

Το Σκάκι...

Ασθενικός βασιλιάς, λοξός αξιωματικός, φρενιασμένη

βασίλισσα, πύργος ευθύς, πολυμήχανος στρατιώτης

απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία

Ο πολυτονισμός του πόνου...

Τι σημασία έχει

αν παίρνω λύπες

ή περνώ λύπες.

Λάθη...

Παρήγγειλε ένα ποτό

πήγε να γράψει

παρήγγειλε ένα ποτέ...

Συνέχισε...

Ακόμα κι αν σμιλεύεις τις μέρες σου πάνω σε

βράχο, συνέχισε να το κάνεις...

H βροχή...

ΣΕ ΟΛΑ τα κείμενα της νύχτας βρέχει. Όπως στις ταινίες του Ταρκόφσκι. Όταν εμφανίζεται η βροχή, η ανθρωπότητα χάνεται μες στα ρείθρα. Τα ξεβαμμένα από την

Ο άνθρωπος που φοβόταν τις ευχές....

Σε μια συνηθισμένη, χωρίς τίποτε το ξεχωριστό, γειτονιά ζούσε ένας άνθρωπος σαν όλους τους ανθρώπους. Οι συνήθειές του και όλα του τα χαρακτηριστικά ήταν τόσο πολύ

Η καρδιά πέταξε μόνη....

Εγώ ακόμα απαντέχω και αποζητώ το

μυροβάλανο

από το νησί ονομαζόμενο Θαρσίς

Το δάπεδο...

Άσπρα και μαύρα πλακάκια,

σ΄εναλλασσόμενη τάξη,

την επαφή των βημάτων μου δέχονται....

Μικρές σκέψεις ελλείψεων και θλίψεων...

Τις νύχτες, ταΐζω την ελπίδα μου

αμβροσία και σκόνη

Τη μέρα, η ζωή μου φτιάχνει

Ωδή στην ηλικία...

Όλοι οι γέροι 

κουβαλάνε

στα μάτια τους

Απόψε θα σου πω...

Απόψε θα σου πω για κείνα
που προσπαθώ να ξεχάσω...
Την θλίψη
την απόρριψη
τ' αστέρια, που έπεσαν εν αγνοία μου τα θέλω,