σονέτο

Είτε γράφουμε είτε μιλάμε είτε απλώς κοιταζόμαστε

Πάντα απόντες είμαστε

Αυτό που είμαστε

Δε μεταγγίζεται σε λόγια ή σε βιβλίο

Η ψυχή μας βρίσκεται στο άπειρο μακριά

Όσο πολύ κι αν δίνουμε στη σκέψη μας τη θέληση

Να γίνει η ψυχή μας, να την κινήσει προς τα έξω

Οι καρδιές μας είναι ακόμα αμέτοχες

Του εαυτού μας γνώστες δεν είμαστε

Από ψυχή σε ψυχή να γεφυρωθεί δε γίνεται η άβυσσος

Με καμιά δεξιότητα του σκέπτεσθαι

Με καμιά απάτη του φαίνεσθαι

Στο βαθύτερο εγώ μας, είμαστε αγεφύρωτοι

Τη στιγμή που θα μπορούσαμε να εκστομίσουμε

Στη σκέψη μας την ύπαρξή μας

Είμαστε τ' όνειρο του εαυτού μας, ψυχές που αντιφεγγίζουν

Και ο καθένας για τον άλλο ονειρεύεται όνειρα άλλου.

σονέτο του Fernando Pessoa

Fedra V.