(αποσπασματικά)

Με βιασύνη εμπιστεύεσαι τις ιδέες μου
μη με προλάβουν πράγματα φοβερά
τις εμπιστεύομαι σε ανθρώπους που δεν με προσπέρασαν
προσφέρω το άγραφο κείμενο ώστε να υπάρξει
να μείνει στην ακοή αυτών των ανθρώπων

Σαν μια αγρύπνια σπάζει μέσα μου η μοίρα των ανθρώπων
κι ακριβώς μέσα μου τελειώνουν οι άνθρωποι

Συνορεύω γιατί ζωή είναι οι άλλοι
και η ζωή είναι όταν οι άλλοι σ’ ακουμπάν
γιατί η ψυχή φροντίζει για ότι είναι ανοιχτό
και το λυπάται και πάει όλα να τα κλείσει
να τα χωρέσει μέσα της και να τα προστατεύσει
γιατί η ψυχή μας είναι το παν
κι ο νους μια κούφια βέβηλη πράξη
τα παιδιά που τρέχουν και παίζουν στο δρόμο
κυλάν στον πλατύ δρόμο
σαν τρυφερό δάκρυ πάνω στο μάγουλο

Μια πληγωμένη νύχτα που ανέπνεε με κόπο
έσπασε ένα μπουκάλι λύπη εδώ
όσο περισσότερο ανθρώπινη είναι η μοίρα του ανθρώπου
τόσο πιο φοβερή είναι

Γνώση είναι μια απέραντη ερημιά της ψυχής

Ζωή σημαίνει πράξη
όμως στην εποχή μας βιώνουμε την εξάντληση
αυτές είναι οι οικογένειες των ανθρώπων

Ραγισματιές απ’ όπου μπαίνουν οι άνθρωποι στον κόσμο 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ


Fedra V.