Χίλιες λέξεις μακριά

Χίλιες λέξεις µακριά
µια αγκαλιά από κύµατα.
Ένα λιβάδι στο βυθό. Πως θα το φτάσεις;
Κάτω από βουνά το πέλαγος µε τη σκέψη σου πράσινη.
Τώρα που βγήκαµε στο φως πως θα τ’ αντέξεις;
Θα σου γίνω ∆ον Κιχώτης αν µου γίνεις Σάντσο. Εε ωπ!
Κοίτα τώρα µιαν αλήθεια απ’ ανθισµένη θάλασσα.
Τα δέντρα µατώνουν λευκό όσο σκέφτεσαι κόκκινο.
Κάθε που στάζεις πόνο
τα λάθη δες που δεν απέφυγες εύκολα.
Ανάµεσα στο θέλω και το µπορώ
µεσολαβεί µια αναπνοή.
Το να κάνεις δεν εκφράζεται.
Υπάρχουν πολλοί αποχαιρετισµοί.
Ο τελευταίος είναι ο πιο σηµαντικός για τους άλλους όχι για σένα.
Η ανθρώπινη σκέψη είναι
µια σταγόνα ανάγκης στον ωκεανό του πιθανού.


ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΣ



Fedra V.