Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

απολογισμός







Τι μας περίσσεψε απ΄ το σκηνικό; Το κάθισμα και τ΄ άλλο
κάθισμα, η απότομη στροφή του αέρα.

Ή, ας πούμε, ο μακαρίτης ήλιος με τα τζάμια του 
και τα πουλιά του.

Πως προχωρούμε και συγκατανεύουμε, ναι, 
θα συναντηθούμε κάποτε, θα σε θυμάμαι.

Ο,τι μετακινείται, ό,τι περνάει δίχως ν΄ακούγεται, μόλις
ακούγεται μέσα στις λέξεις.

Μεταστροφές, επαναλήψεις, χάσματα, η παραίτηση, 
προπάντων η παραίτηση.

Εκείνο που έφυγε δίχως να φύγει, ο τοίχος ανασαίνει, 
η πέτρα έχει σκιά, τ΄αγκάθι έχει φεγγάρι,

ο φτωχός θησαυρός απροστάτευτος απ΄τα δόντια 
του δάσους,

η μικρή ξεχασμένη κοιλάδα στη σκάφη της σιωπής, 
με μια στάλα μαύρο νερό.


Τι νομίζεις λοιπόν πως μας έχει απομείνει;



ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ




artwork by Edward Hopper, "First Row Orchestra"



Fedra V.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου