εμείς ψυχές...

Το ψύχω σημαίνει πνέω.
Εμείς ψυχές, του κόσμου πνοές.
Ενός κόσμου που καίμε και μας καίει.
Σε ένα ανέκδοτο και παράφορο πεπρωμένο,
Σαν θηρευτές ενός ολόψυχου και κατάκαρδου τέλους.
Μοιραίες ψυχές με αγκαλιές απέριτες και λόγια πάντα περιττά,
Πνέουμε μάταια και τέλος θάβουμε χωριστά τις ψυχές από τα κορμιά.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ




Fedra V.

Ερνέστος και Σαλώμη

Ήταν μια φορά ο Ερνέστος, το μικρό αγόρι που του άρεσε πολύ να είναι φίλος (και το πειραχτήρι) των κοριτσιών….
…και ιδίως της Σαλώμης.

Και ήταν και η Σαλώμη, το μικρό κορίτσι που μαρτύρησε στη μαμά του όλα όσα της είχε κάνει ο Ερνέστος. Όλα: που της τραβούσε τα μαλλιά, της άρπαζε την κουκούλα, της έβγαζε τα γυαλιά επίτηδες…

Τότε η μαμά είπε ότι ο Ερνέστος το δίχως άλλο ήθελε να παίξει με τη Σαλώμη, αλλά δεν ήξερε πώς να της το ζητήσει. Και η μαμά είπε επίσης ότι, χωρίς αμφιβολία, ο Ερνέστος ήταν ερωτευμένος με τη Σαλώμη…

Στο σχολείο, η Παυλίνα ρώτησε:
“Ερωτευμένος με τη Σαλώμη! Τι είναι ερωτευμένος;”.
Oύτε η Σαλώμη ήξερε τι είναι αυτός ο ρωτευμένος…
Ο Άβελ, πάλι, ήξερε ότι πέφτεις.
Πέφτεις ξερός από έρωτα.
Η Σαλώμη έπεφτε συχνά από το ποδήλατο και ξεραινόταν από τον πόνο,
από έρωτα όμως, ποτέ!

“Οι ερωτευμένοι υπάρχουν μόνο στα παραμύθια!” είπε ο Στέφανος.
“Α,ναι!”
“Για πρίγκιπες και πριγκιποπούλες;”
“Με ωραία φορέματα;”
“Σπαθιά;”
“Βασιλιάδες, βασιλοπούλες;”
“Kαι δράκους;”
“Tότε οι ερωτευμένοι υπάρχουν μόνο στα ψέματα;” ρώτησε η Σαλώμη.

Η Ιουστίνη πίστευε ότι είμαστε ερωτευμένοι επειδή είμαστε λυπημένοι…
ή όταν είμαστε ντροπαλοί…
ή μάλλον αν είμαστε κόκκινοι σαν παντζάρια.
“Όταν είμαστε υπνωτισμένοι!”
Τελικά η Σαλώμη κατάλαβε ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι είμαστε τρελούτσικοι!

Η μικρή Νίνα είχε ακούσει να μιλούν για έρωτα κεραυνοβόλο…
“Ερωτευμένος είναι φωτιά!”
“Καίει;”
“Σαν αστραπή!”
“Είναι καταιγίδα”.
“Βρέχει, λοιπόν;”
Και η Σαλώμη σκέφτηκε ότι είναι καλύτερα να έχεις ομπρέλα για να είσαι ερωτευμένος!

Αλλά ο Αριστείδης είπε ότι ερωτευμένος είναι κάτι στην καρδιά.
“Θέλεις να πεις ότι έχεις ταχυπαλμίες;”
“Kαι πυρετό επίσης;”
“Eίσαι χάλια;”
“Είμαστε άρρωστοι;”
“Αχ, πόσο κουραστικό είναι να είσαι ερωτευμένος!” αναστέναξε η Σαλώμη.

“Πρέπει να είμαστε δύο για να είμαστε ερωτευμένοι!”
είπε με σιγουριά ο Άγγελος.
“Μόνοι μας γίνεται;”
“Ή τρεις;”
“Ή τέσσερις;”
“Χα χα! Όλοι ερωτευμένοι!”
“Λοιπόν, θα ήταν καλύτερα να είμαστε πόσοι τελικά;” αναρωτήθηκε η Σαλώμη.

Η Ζέλια η ψηλή ήξερε ότι ερωτευμένος είναι για να παντρευτείς υποχρεωτικά!
“Είναι για τους κυρίους!”
“Και για τις κυρίες!”
“Για τους γονείς!”
“Όχι για τους μικρούς”
“Τότε πρέπει να είσαι μεγάλος για να είσαι ερωτευμένος!” πρόσθεσε η Σαλώμη.

“Πφφφ! Ερωτευμένος, δε σου συμβαίνει ποτέ” αναστέναξε ο Μάριος.
“Φυσικά και συμβαίνει. Πάντα!”
“Και για πάντα!”
“Ή για πέντε λεπτά;”
“Για μια ζωή!”
“Ωωωω… σαν πολύ δεν είναι;” Ξεφύσηξε η Σαλώμη.

“Ερωτευμένος, είναι πολύ σημαντικό!” ανακοίνωσε ο Θωμάς (ο μεγάλος).
“Είναι για τη δασκάλα”.
“Για την καλύτερή σου φίλη!”
“Μόνο για τα κορίτσια, λοιπόν;”
“Όχι βέβαια!”
“Όχι! Είναι μόνο για τα αγόρια!” φώναξε η Σαλώμη.

Η Αιμιλία γέλασε γιατί πρέπει να φιλιόμαστε όταν είμαστε ερωτευμένοι!
“Να πιανόμαστε χέρι χέρι!”
“Ερωτευμένοι είναι για να κάνεις μωρά!”
“Χι χι χι!”
“Δεν θα έπρεπε να είσαι τσιτσίδι, μήπως, για να κάνεις τον ερωτευμένο;” Αναρωτήθηκε η Σαλώμη.


“Ερωτευμένος είναι σαν όνειρο!” είπε ο Θωμάς (ο μικρός)
“Πετάμε στον ουρανό!”
“Με λουλούδια…”
“Αιωρούμαστε! Βζινννννν!”
Και η Σαλώμη συμπέρανε ότι είσαι άγγελος όταν είσαι ερωτευμένος.

Αλλά όταν ο Ερνέστος (ο ερωτευμένος) γύρισε για να σπρώξει τη Σαλώμη πολύ δυνατά ακόμα μια φορά, όταν κλότσησε την τσάντα της και ποδοπάτησε το παλτό της επίτηδες…

…κανείς πια δεν είπε τίποτα!

Και η Σαλώμη σκέφτηκε ότι δεν ήξεραν τίποτα για τους ερωτευμένους, όλοι αυτοί!




REBECCA DAUTREMER, "Ο ερωτευμένος"




Fedra V.

απολογισμός

Τι μας περίσσεψε απ΄ το σκηνικό; Το κάθισμα και τ΄ άλλο
κάθισμα, η απότομη στροφή του αέρα.

Ή, ας πούμε, ο μακαρίτης ήλιος με τα τζάμια του 
και τα πουλιά του.

Πως προχωρούμε και συγκατανεύουμε, ναι, 
θα συναντηθούμε κάποτε, θα σε θυμάμαι.

Ο,τι μετακινείται, ό,τι περνάει δίχως ν΄ακούγεται, μόλις
ακούγεται μέσα στις λέξεις.

Μεταστροφές, επαναλήψεις, χάσματα, η παραίτηση, 
προπάντων η παραίτηση.

Εκείνο που έφυγε δίχως να φύγει, ο τοίχος ανασαίνει, 
η πέτρα έχει σκιά, τ΄αγκάθι έχει φεγγάρι,

ο φτωχός θησαυρός απροστάτευτος απ΄τα δόντια 
του δάσους,

η μικρή ξεχασμένη κοιλάδα στη σκάφη της σιωπής, 
με μια στάλα μαύρο νερό.


Τι νομίζεις λοιπόν πως μας έχει απομείνει;



ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ




artwork by Edward Hopper, "First Row Orchestra"



Fedra V.

aquam perdere

Κακομούτσουνε χρόνε,

ταίρι της δύσμορφης νύχτας,

γοργέ και αέρινε ταξιδιώτη,

μαντατοφόρε αηδιαστικών αναγκών,

φαγά της νιότης,

σκλάβε στην ψεύτικη απόλαυση,

ταπεινή αγρύπνια από θλίψεις,

άλογο φορτωμένο με αμαρτήματα,

παγίδα της αρετής,

συ έθρεψες και συ δολοφόνησες τα πάντα,

άκουσέ με λοιπόν άδικε, φευγαλέε Χρόνε!

Πάνω σου το κρίμα για τον θάνατό μου.

Shakespeare (απόσπασμα από την "Αρπαγή της Λουκρητίας")

***

'Mis-shapen Time, 

copesmate of ugly Night,

Swift subtle post, 

carrier of grisly care,

Eater of youth, 

false slave to false delight,

Base watch of woes, 

sin's pack-horse, 

virtue's snare;

Thou nursest all and murder'st all that are:

O, hear me then, injurious, shifting Time!

Be guilty of my death, since of my crime.

## 

aquam perdere : Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν τον χαμένο χρόνο aquam perdere, δηλαδή χάσιμο νερού. Το πεπερασμένο του χρόνου συμβολίζεται συχνά με την κλεψύδρα: η λέξη παράγεται από το "κλέπτω το ύδωρ", γιατί οι πρώτες αιγυπτιακές κλεψύδρες λειτουργούσαν με νερό που έσταζε με κάποιο ρυθμό. 

Fedra V.