Alone...

Ένας αγαπημένος "καταραμένος" που παραδίδεται στους εσωτερικούς του δαίμονες και ονειρεύεται όσα κανείς θνητός δεν τολμά να ονειρευτεί...

'All that we see or seem Is but a dream within a dream.'

From childhood's hour I have not been 
As others were; I have not seen 
As others saw; I could not bring 
My passions from a common spring. 
From the same source I have not taken 
My sorrow; I could not awaken 
My heart to joy at the same tone; 
And all I loved, I loved alone. 
Then- in my childhood, in the dawn 
Of a most stormy life- was drawn 
From every depth of good and ill 
The mystery which binds me still: 
From the torrent, or the fountain, 
From the red cliff of the mountain, 
From the sun that round me rolled 
In its autumn tint of gold, 
From the lightning in the sky 
As it passed me flying by, 
From the thunder and the storm, 
And the cloud that took the form 
(When the rest of Heaven was blue) 
Of a demon in my view. 

EDGAR ALLAN POE 

(19 Ιανουαρίου 1809 - 7 Οκτωβρίου 1849)

Μόνος

Από την πρώτη μου στιγμή, εγώ δεν ήμουν σαν παιδί
Όπως οι άλλοι - δεν έβλεπα
Όπως οι άλλοι - δεν έβγαιναν
Τα πάθη μου από πηγή συνηθισμένη.
Από τέτοια κοινή πηγή εγώ τη θλίψη δεν αντλούσα
Ούτε και την καρδιά μου να ξυπνώ
Στον τόνο της χαράς μπορούσα.
Κι ό,τι αγαπούσα, μόνος το αγαπούσα.
Τότε - παιδί ακόμα - στην αυγή
Μιaς όλο θύελλες ζωής - ξεπήδησε
Απ' τα βάθη του καλού και του κακού
Ένα μυστήριο που και σήμερα δεσμώτη με κρατά
Από τον χείμαρρο ή από την κρήνη
Απ’του βουνού τον κόκκινο γκρεμό
Από τον ήλιο που ολόγυρά μου έκανε δίνη
Στη φθινοπωρινή του χρυσαφένια ανταύγεια
Από την αστραπή στον ουρανό
Καθώς πετώντας με προσπέρασε -
Από την καταιγίδα και τον κεραυνό
Κι από το σύννεφο που πήρε μια μορφή
('Oταν γαλάζιοι ήταν κατά τ’άλλα οι Ουρανοί)
Στα μάτια μου δαιμονική.


(μετάφραση Λητώ Σεϊζάνη)

Fedra V.